‘FRANCESCO PIEMONTESI & BEETHOVEN’

Door de nieuwe maatregelen in verband met COVID-19 kan dit evenement jammer genoeg niet plaatsvinden. Als je al een ticket voor dit evenement hebt gekocht, dan vind je hier alle nodige informatie. 
 

Wie aan het einde van de achttiende eeuw in Wenen een pianoconcerto componeerde, werkte in de schaduw van de zopas overleden Mozart. Ook Beethovens Eerste pianoconcerto, in april 1800 voor het eerst uitgevoerd in het Weense Burgtheater, doet bijzonder Mozartiaans aan. Toch slaagt dit werk er glansrijk in om – door de assertieve originaliteit van bepaalde passages – een geheel eigen stem te vinden. Geliefd bij dirigenten en componisten, kondigt het Eerste pianoconcerto een nieuw tijdperk aan waarin Beethoven algauw de spotlights op hem kreeg gericht.
Met geen ander genre had Beethoven een zo problematische verhouding als met het operagenre. Het kostte hem meer tijd om de ouverture te componeren tot zijn enigste opera Fidelio, dan Rossini en Donizetti nodig hadden om een volledige opera te componeren. In opdracht van het Belgian National Orchestra en in samenwerking met Ars Musica schreef de Belgische componist Jean-Paul Dessy een nieuwe compositie die Beethovens Fidelio als uitgangspunt neemt.
Na in de jaren 1810 de muzikale top te hebben bereikt, moest Beethoven met lede ogen aanzien hoe de smaak van het Weense publiek langzaam maar zeker veranderde. De lichte muziek van Rossini vond meer bijval dan zijn eigen doorwrochte composities. Beethovens Achtste symfonie, een werk dat bulkt van de dubbelzinnige vrolijkheid, kan als een ironisch antwoord op de veranderende muzikale smaak van zijn tijdsgenoten worden gelezen. De erg specifieke ritmische elementen van de tweede beweging zouden geïnspireerd zijn door de uitvinding van de metronoom. Een vriend van Beethoven was daarvoor immers verantwoordelijk.