Hoe is jullie ensemble ontstaan?
We hebben elkaar in 2016 leren kennen tijdens de cursus Advanced Vocal Ensemble Studies (AVES) aan de Schola Cantorum Basiliensis, geleid door Anthony Rooley en Evelyn Tubb. Het was een intensieve cursus waarin we als groep een gigantisch repertoire voor de kiezen kregen van enkele van de meest geliefde madrigaalcomponisten. Na de cursus wilden we dat fantastische repertoire samen blijven verkennen en uitvoeren. Het woord ‘invocare’ betekent aanroepen, verzoeken of smeken, en dat was een beetje de rode draad doorheen de cursus. Veel madrigalen roepen de muzen aan of allerlei goden of emoties. In de naam van ons ensemble weerklinkt onze bedoeling, namelijk ‘een stem bieden aan de componisten en dichters’ van dit prachtige repertoire en hen tot bij het moderne publiek brengen.
Hoe gaan jullie te werk?
We hebben een vaste manier om een stuk aan te pakken. Eerst lezen we de tekst, we lezen de tekst in het ritme en we zingen de noten zonder woorden. Als we dat gedaan hebben, gaan we verder in de echte geest van de madrigaaltraditie. We vinden het heerlijk om te discussiëren over hoe elk van ons de poëzie en de muzikale verklanking van de woorden interpreteert. Daarna proberen we elke interpretatie uit en als groep beslissen we dan wat volgens ons de meest overtuigende is.
Hoe is de dynamiek binnen het ensemble? Op welke manier passen de verschillende persoonlijkheden bij elkaar?
Ons ensemble is heel divers. We hebben zangers uit Duitsland, Italië, Portugal, IJsland, Slovenië en het VK, en zelfs uit Canada, Venezuela, Australië en Zuid-Afrika. Tijdens de AVES-cursus zijn we echt een familie geworden, we zijn het dus gewend dat er meningsverschillen zijn en weten hoe die te omzeilen. Een van de voordelen dat het ensemble zo divers is, is dat elk van ons andere kwaliteiten heeft. Het maakt niet uit of dat het analyseren van de stijl, de uitspraak van verschillende talen, organisatietalent of de taak van advocaat van de duivel is, voor elk aspect hebben we een specialist.
Waarom hebben jullie dit programma gekozen?
Wij vinden dit programma echt boeiend. De werken van John Dowland zijn bekend en geliefd, de teksten spelen een belangrijke rol en bevatten vaak schitterende poëzie. Wij vonden het daarom vanzelfsprekend om ons af te vragen ‘hoe zou dit in zijn tijd geklonken hebben’? Het is heerlijk om deze werken door een nieuwe lens te bekijken en ze te horen op een manier die hopelijk nauw aansluit bij hoe ze klonken toen ze pas gecomponeerd waren.
Hoe voelt het om in Bozar te spelen?
De muziek- en de kunstsector in het algemeen hebben het zwaar te verduren gehad, het is dus heel fijn dat we weer concerten kunnen spelen. Bozar en AMUZ, samen met David Crystal, Peter van Heyghen en vele anderen, hebben ons heel erg gesteund en we zijn enorm dankbaar dat dit fantastische project nu werkelijkheid wordt.
Welke grote droom zou je ooit in vervulling willen zien gaan?
We zijn een relatief jong ensemble en voeren nu gesprekken over de volgende horde – de financiering en de opname van ons eerste album. Daarna wachten er zoveel bekende en minder bekende werken waarin we ons dolgraag willen verdiepen. Het is onze droom om synoniem te worden voor het woord madrigaal. We willen heel graag opnames maken en touren om zo onze kijk op deze prachtige muziek te delen met muziekliefhebbers in alle delen van de wereld.
