Je werd geboren in Zuid-Korea en je studeeerde achtereenvolgens in Seoul en in België. Waarom koos je voor dit kleine landje in Europa?
Ik kwam naar België in 2015, samen met mijn echtgenoot die de kans kreeg om in Brussel te werken. Doordat ik in België woonde kon ik artistieke ervaringen opdoen in zowel muziek als de schone kunsten. Zo werd ik gemotiveerd om een master in piano te volgen aan het Koninklijk Conservatorium Brussel. Ik ontmoette er professor Boyan Vodenitcharov, die mij inspireerde om mijn muzikale vaardigheden op een prettigere manier uit te bouwen.
Talrijke Koreaanse musici komen studeren aan de Brusselse conservatoria. Vanwaar het enthousiasme voor deze instellingen?
De koninklijke conservatoria in Brussel steken veel energie in het vinden van uitstekende docenten. Zo beslisten de studenten saxofoonkwartet bijvoorbeeld om hier te studeren omdat ze les wilden volgen bij professor Vincent David. Hij is een van ’s werelds beste saxofonisten, die de Brusselse conservatoria in 2019 vervoegde.
Waarom zijn Koreanen zo geïnteresseerd in westerse klassieke muziek?
Klassieke muziek is al lang populair bij het grote publiek. Ik denk dat westerse klassieke muziek niet enkel meer voor het westerse publiek bestemd is, maar een internationale cultuur geworden is, net zoals overal pizza wordt gegeten alhoewel die uit Italië afkomstig is. Als klassiek muzikante ben ik blij met deze trend, omdat het betekent dat meer mensen klassieke muziek appreciëren.
En hoe zit het met Koreaanse musici?
Je kunt het onmogelijk hebben over de grote interesse in klassieke muziek in Korea zonder de inspanningen en realisaties te vermelden van de vorige generaties van musici, zoals de beroemde violiste Kyung-Wha Chung. Sindsdien hebben steeds meer Koreaanse musici hun studies in het buitenland afgewerkt. Ze hebben op een hoog niveau concerten gespeeld en ook mogelijkheden gevonden om les te geven. De talrijke prijzen die Koreaanse musici op prestigieuze wedstrijden hebben gewonnen, inspireerden en motiveerden de volgende generatie van musici. Bovendien hebben muzikale instellingen in Korea ontwikkelingsprogramma’s voor jong talent op poten gezet, zodat de volgende generatie op een doeltreffende wijze gevormd wordt.
Bestaat er zoiets als een ‘Koreaanse spirit’ in de manier van begrijpen, spelen en benaderen van deze muziek?
Ik denk dat deze vraag de huidige situatie weerspiegelt, namelijk dat talrijke Koreaanse musici prestigieuze muziekwedstrijden winnen, met inbegrip van de Koningin Elisabethwedstrijd. Ik wil hier graag de Belgische documentaire Korean Classics Generation [van Thierry Loreau] vermelden, waarin de vraag als volgt wordt beantwoord. Ten eerste is een prestigieuze muziekwedstrijd de meest doeltreffende manier voor Koreaanse musici om toe te treden tot de mainstream van de klassieke muziek in de wereld. Voor hen is de prijs van een muziekwedstrijd een belangrijke kwalificatie om hun carrière als professionele uitvoerder verder te zetten in Korea, waar de klassieke-muziekmarkt kleiner is dan in Europa of de VS. In mijn ogen heeft de Koreaanse spirit te maken met passie, een cultuur van hard werken en de discipline om je vak verder te ontwikkelen en te verbeteren.
Je coacht studenten om ze voor te bereiden op dit concert. Hoe begeleid je hen?
Het is mijn rol om hun van buitenaf raad te geven en verschillende perspectieven aan te bieden, zodat ze een meer holistische kijk op de muziek krijgen.
Was dit soort werk ook voor jou inspirerend?
Het is een ongewone ervaring om als pianiste met een saxofoonkwartet te werken. Om hen doeltreffender te kunnen helpen, heb ik naar diverse saxofoonmuziek geluisterd, en ik heb vastgesteld dat saxofoonensembles kleurrijk en fascinerend zijn. Het was voor mij een mooie gelegenheid om mijn kijk op de verschillende instrumenten en hun muziek te verruimen, iets wat ik voorheen niet had.
Welke zijn de grootste kwaliteiten van deze jonge musici?
Ze weten hoe ze met zelfvertrouwen hun ideeën en gedachten moeten uitdrukken. Ze zijn niet bang hun meningen over muziek uit te spreken, maar respecteren ook andere ideeën. Ze begrijpen hoe te communiceren en harmonieus met elkaar om te gaan – de belangrijkste aspecten in een ensemble.
Waarom zou het publiek naar hun concert moeten komen?
De Handel-Variaties van Brahms worden niet vaak op concerten gespeeld. Voorts is een saxofoonkwartet niet een gebruikelijke formatie. De diverse genres, van de romantiek bij Brahms tot de jazzstijl van George Gershwin, zijn voor elk publiek een interessante ervaring.
Al studeren er talrijke Koreaanse musici in de koninklijke Brusselse conservatoria, ze krijgen maar zelden de kans om tijdens grote concerten op te treden, vooral in België. Talrijke musici, en ik hoor daar ook bij, beseffen hoe waardevol de kans is die je krijgt om voor publiek op te treden. Jullie aanwezigheid zal voor deze jonge musici een grote aanmoediging zijn, en als tegenprestatie zullen wij je de beste muziek schenken.
