Boris Charmatz. SOMNOLE

Na Manger, 20 danseurs pour le XXe siècle et plus encore, vervolgens Aatt enen tionon en Herses vorig seizoen presenteert choreograaf Boris Charmatz in Bozar Somnole, een intimistische voorstelling waarin bewegingen die zweven tussen waken en slapen worden onderzocht. Alleen op het podium levert hij een unieke performance waarin adem, gefluister en de trilling van het lichaam de instrumenten worden van een innerlijke dans. Dit minimalistische, introspectieve stuk roept een zachte lichamelijkheid op die bijna onmerkbaar, maar zeer intens is. In een met informatie overladen tijdperk waarin de tijd lijkt te versnellen, kiest Somnole voor traagheid, ambiguïteit en het bijna niets.

De kern van dit stuk is de poëzie van de slaap: een kwetsbaar gebied dat vaak in de schaduw van de productiviteit staat. Charmatz geeft dromen en slaperigheid een creatieve en zintuiglijke kracht, als een uitnodiging om weer waarde te geven aan deze staat van halfbewustzijn. Deze choreografische mijmering doet denken aan The sleep of reason produces monsters (No. 43), een beroemde gravure van Francisco Goya, dit najaar te zien in Bozar in de tentoonstelling Luz y sombra. Goya en het Spaanse realisme. Net als Goya verkent Boris Charmatz de poreusheid tussen werkelijkheid en verbeelding, waarbij slaap, verre van een ontsnapping te zijn, een opening wordt, een andere manier om de wereld te zien.

Credits

Choreografie en uitvoering - Boris Charmatz
Choreografische assistent - Magali Caillet Gajan 
Verlichting - Yves Godin 
Kostuumsamenwerking - Marion Regnier 
Vocale arbeid - Dalila Khatir 
Met advies van Médéric Collignon en Bertrand Causse
Algemeen podiummanager - Fabrice Le Fur 
Productie - Terrain