‘Heropleving of overleving? De icoonkunst in het Westen, van de 15de eeuw tot nu’

De icoonkunst vindt haar oorsprong in de orthodoxe kerk, maar heeft sinds de middeleeuwen onmiskenbaar haar stempel gedrukt op de beeldcultuur van het westerse christendom, ook al keerde het Westen in de renaissance de maniera greca de rug toe en streefde het een ander schoonheidsideaal na. Hoewel de artistieke moderniteit inging tegen deze als vreemd (goffa) bestempelde kunst, dook de Byzantijnse stijl verscheidene keren opnieuw op in het Westen.
​​​​​​​
In dit symposium gaan we na waarom de icoonkunst overeind bleef of meermaals een heropleving kende in specifieke westerse artistieke en religieuze contexten. Vooral de onderliggende aspecten van de ontmoeting en soms ook de versmelting van beide beeldculturen komen aan bod, naast de complexe en soms gespannen relatie tussen kunst en religie.