‘Je n'ai pas encore commencé à vivre’

“Ik ben vrolijk, maar het is niet helemaal waar. Wat scheelt er met ons?” Met deze woorden (weliswaar in het Frans) opent Tatiana Frolova de voorstelling. De regisseuse van het KnAM Theater schetst er een weinig opbeurend beeld van het hedendaagse Rusland en de bekommernissen en angsten van de bevolking, die ze optekende op basis van getuigenissen van mensen in haar geboortestad, Komsomolsk-aan-de-Amoer.

Deze malaise wordt gezien in het perspectief van een eeuw Russische en Sovjetgeschiedenis sinds de Revolutie van 1917. Videofragmenten en reacties van de jonge acteurs op het podium wisselen elkaar af. Ze schetsen het beeld van jongeren die geen toekomstplannen kunnen maken. We begrijpen hun teleurstelling, een erfenis van verschillende generaties vrouwen en mannen die de mond werden gesnoerd, onderworpen aan een ideologie die tientallen miljoenen mensen deporteerde en de dood in stuurde.
Na jaren van stilte kunnen ze vandaag eindelijk hun stem laten horen. Een niet te missen aangrijpende voorstelling!

Tatiana Frolova richtte in haar geboortestad Komsomolsk-aan-de-Amoer (in het uiterste oosten van Rusland) in 1985 KnAM Theatre op, een van de eerste onafhankelijke theatergezelschappen in Rusland. In die stad, waarvan de afkorting vertaald zou kunnen worden als ‘(kom) bij ons’, maakt Tatiana Frolova al dertig jaar lang toneelvoorstellingen met heel beperkte middelen. Ze staat er alleen voor in een stad die haar eerder vijandig gezind is, maar ze spreidt een tomeloze energie tentoon om creatief te zijn en de inwoners hedendaags toneel te brengen. In 2003 ontving ze uit handen van de president van de Russische Federatie een prijs voor haar bijdrage aan de ontwikkeling van het hedendaagse theater in Rusland. Sinds ongeveer tien jaar richt ze haar aandacht op documentair theater, toneelvoorstellingen die gebaseerd zijn op getuigenissen uit het echte leven.