‘Orchestre Philharmonique Royal de Liège, Madaras & Reiss’

In zijn Vierde Symfonie, de meest gebalde en intieme van de tien, verkent Mahler een pastorale wereld, doordrenkt van sereniteit en wijsheid, ook al zijn twijfel en ironie nooit ver weg. Mahler neemt je mee op een vredige muzikale reis waarbij de menselijke stem, hier die van de sublieme sopraan Chen Reiss, aan het einde van de symfonie de geneugten van het paradijs, de  hereniging met de heilige Cecilia en de ontmoeting met de bewoners van de hemelse gewesten bezingt. De Vier letzte Lieder, nog zo'n wonder van de laat-romantiek, is de zwanenzang van Richard Strauss die je verweesd achterlaat met een gevoel van melancholie.