‘Belgian National Orchestra, González-Monjas & Bostridge’

In 1942 schreef Benjamin Britten een nieuw werk voor de hoornvirtuoos Dennis Brain: de Serenade voor tenor, hoorn en strijkorkest. Een proloog en een epiloog voor hoorn solo omkaderen zes liederen die bij de première werden gezongen door Brittens levensgezel Peter Pears. Het thema van deze liederen, op teksten van zes Engelse dichters waaronder ook William Blake en John Keats, is de nacht.

Toen de Britse componist Edward Elgar op een avond thuiskwam, zette hij zich nog even achter de piano om wat te improviseren. Zijn vrouw merkte een melodietje op dat haar beviel en Edward Elgar besloot dit verder uit te werken. Wat begon als een grap, mondde echter uit in een monumentale compositie die intussen tot de meest gespeelde muziek uit de 19de eeuw behoort: de Enigmavariaties.