‘Graffiti is (also) illegal...’

Graffiti heeft een hele weg afgelegd. Eerst werd er geamuseerd naar de pioniers gekeken, maar die houding sloeg al snel om tot nultolerantie toen een stortvloed aan tags muren en gebouwen overspoelden. En nu is er bijna globale aanvaarding en zelfs brede sociale erkenning. Hier en daar leverde de kunstvorm ook een positieve bijdrage aan het stadsweefsel, door onder meer op te duiken op traditionele toeristische trekpleisters en in reclamecampagnes.

Ondanks het gepolijste en decoratieve aspect van bepaalde muurschilderingen die als ‘nuttig’ worden erkend, blijft graffiti in veel gevallen illegaal. Maar die tegenstelling lijkt niemand echt te deren. Veel graffitikunstenaars vinden het zelfs prima. Andere kunstenaars bekijken de officiële erkenning dan weer met enig wantrouwen. Zij streven andere doelen na: creatieve vrijheid, de kunst van de kalligrafie, de simpele geste, activistisch vandalisme of het plezier in een onglikte DIY-stijl. In die zin hebben tags en flops, zuurtags, krasgraffiti en verfspuiterij op treinen en metrostellen niets met esthetische, kleurrijke en uitgekiende schilderingen te maken.

BOZAR nodigt je graag uit die verschillende standpunten te testen tijdens een debat.

Met: Byz, Gomez, (regisseur en gepensioneerd train writer) en twee andere leden van de beweging.