Van integratie- naar gelijkheidsbeleid. Pleidooi voor een radicaal Brusselse aanpak

Ongeveer drie decennia geleden werd de bevoegdheid voor integratiebeleid voor migranten overgeheveld naar de gemeenschappen en gewesten. Sindsdien evolueerde het beleid in verschillende richtingen. Brussel, één stad, huisvest twee soorten integratiebeleid op hetzelfde territorium, een Nederlandstalig en een Franstalig. Maar heeft het wel zin om van ‘integratie’ te spreken in een stad waar de roots van meer dan de helft van de bewoners elders liggen? En waarom verplichten we nieuwkomers te kiezen voor een Nederlandstalig of Franstalig beleid?

Ilke Adam is onderzoeksprofessor aan het Instituut voor Europese Studies (VUB).