Op zondag 29 mei is Sophie in intieme kring overleden aan een ziekte waar ze jarenlang mee heeft geleefd en die de jongste weken ongenadig toesloeg. Bozar verliest met haar een ervaren leider en inspirerende collega. Tot het laatst is ze voor ons huis blijven werken. We zullen Sophie herinneren als een fijnzinnige persoonlijkheid die met passie en veel humor in het leven stond. Ze putte kracht uit schoonheid en kunst en straalde dat met de glimlach uit naar haar omgeving.
Sophie heeft zich 20 jaar met hart en ziel voor ons kunstenhuis ingezet, eerst als tentoonstellingscoördinator, vanaf 2011 als hoofd van de afdeling tentoonstellingen en de laatste maanden als directrice-generaal. Van in het begin zocht Sophie dwarsverbanden op tussen klassieke kunst en hedendaagse kunst, maar ook tussen de beeldende kunsten en andere disciplines. Als directrice tentoonstellingen bewandelde ze een driesporenbeleid met grote klassieke kunst, hoofdrolspelers van de moderne kunst na de twee wereldoorlogen en hedendaagse kunstenaars uit binnen- en buitenland. Sophie blies tevens de traditie van de ‘Antichambres’ nieuw leven in: recent werk van kunstenaars in een sterke ruimtelijke constellatie. De succesvolle tentoonstellingen rond Michaël Borremans, Keith Haring en David Hockney zijn voor een groot deel haar verdienste. Ze wisselde grote namen af met minder evidente kunstenaars zoals Jacqueline Mesmaeker en vond de gelijkwaardige aandacht voor vrouwelijke kunstenaars vanzelfsprekend.
Haar mandaat als directrice-generaal zag Sophie uitdrukkelijk als teamwork, een expeditie tussen wat we al kennen en wat we nog moeten ontdekken. Verbinding, generositeit en de verbeeldingskracht van kunstenaars stelde ze in haar visie voorop. In haar sollicitatiebrief schreef ze o.a. het volgende: ‘Het Paleis voor Schone Kunsten in Brussel is de instelling die mij heeft herschapen. Ik heb er geleerd om met complexiteit om te gaan, om overtuigingen te verankeren in een wereld die continu in beweging is, en efficiënt te blijven onder wisselende omstandigheden door mijn aanpassingsvermogen te vergroten. Ik ben er voortdurend blijven groeien en leren, door risico's te nemen en voorstellen te formuleren. Ik leerde er eveneens om collectief vooruit te komen en het belang in te zien van nuancering, in een wereld waar consensus niet vanzelfsprekend is en waar diversiteit een kracht is, ondanks alle wrijving die zij soms kan veroorzaken.'
Het Paleis voor Schone Kunsten opent van 10 tot 28 juni een publiek gouden boek, gemaakt door Valérie Mannaerts. Iedereen is dagelijks welkom tussen 10 en 18u om een afscheidswoord neer te schrijven. Wie een persoonlijk bericht wenst over te maken aan de familie kan iets verzenden naar het rouwadres: Bozar/Sophie Lauwers – Ravensteinstraat 23 – 1000 Brussel.
De continuïteit van de dagelijkse werking van Bozar wordt verzekerd. Het dagelijkse bestuur wordt verdergezet onder leiding van het Directiecomité en de Raad van bestuur.
De Raad van bestuur, het Directiecomité en het voltallige personeel van Bozar zijn diep getroffen door dit verlies. Onze gedachten gaan uit naar haar man, kinderen, familie en vrienden.