Khatia Buniatishvili

Erik Satie (1866-1925)
Gymnopédie nr. 1

Frédéric Chopin (1810-1849)
Prélude nr. 4 op. 28 
Scherzo nr. 3 cis op. 39 

Johann Sebastian Bach (1685-1750)
Orkestsuite nr. 3 BWV 1068, Air sur la corde sol 

Franz Schubert (1797-1828)
Impromptu nr. 3 in G op. 90 

Franz Schubert / Franz Liszt (1811-1886)
Sérénade S.560/7 naar Ständchen van Franz Schubert 

Frédéric Chopin
Polonaise in Aes op. 53 
Mazurka in a nr. 4 op. 17 

François Couperin (1668-1733)
Les barricades mystérieuses 

Johann Sebastian Bach / Franz Liszt
Prelude en fuge voor orgel BWV 543 (transcriptie voor piano van Franz Liszt) 

Franz Liszt (1811-1886)
Consolation nr. 3 
Rhapsodie hongroise nr. 2

Concert zonder pauze - duur: 1u20

In het kader van: europalia.georgia

Muzikaal labyrint

Een muzikaal programma waarin je als luisteraar mag verdwalen. Dat was de bedoeling waarmee de Frans-Georgische sterpianiste Khatia Buniatishvili in 2020 het programma samenstelde voor haar album 'Labyrinth'. Het gros van de muziekwerken die ze toen opnam in La Grande Salle Pierre Boulez in de Philharmonie de Paris staat hier op het programma. Muziek van barokcomponisten zoals François Couperin en Johann Sebastian Bach staat schouder aan schouder met werk van Chopin en Satie. Tussen deze uitersten treffen we Franz Schubert en Franz Liszt aan. Deze laatste componeerde niet alleen zelf een rijk oeuvre virtuoze pianomuziek bij elkaar, maar bewerkte ook muziek van andere componisten, zoals Bach en Schubert. 

Het labyrint, zo zegt de pianiste, is "ons lot en onze schepping; onze impasse en bevrijding; de polyfonie van het leven, zintuigen, ontwaakte dromen en het verwaarloosde heden; onverwachte en verwachte wendingen van het al dan niet gezegde ... Het labyrint van onze geest." Deze cryptische omschrijving komt tot leven in de vele verschillende karakters en emoties die de verschillende componisten met hun muziek verklanken. 

Sommige werken blijven helemaal in één sfeer. Denk aan de ingetogen en mysterieuze Eerste Gymnopédie van Satie die naadloos overgaat in de verstilling van Chopins Prelude nr. 4. Of de langzaam uitgesponnen melodieën van de beroemde Air uit de derde orkestsuite van Bach. Het vinnige Scherzo nr. 3 van Frédéric Chopin staat in schril contrast met deze langzame werken, maar blijft ook trouw aan één karakter. En hoewel er best wat emotionele deining zit in Schuberts Impromptu nr. 3, is ook hier de muziek overwegend homogeen. 

Andere composities moeten het net hebben van de diversiteit en de snelle afwisseling. Chopins Polonaises en Mazurkas zijn altijd een romantisch-virtuoze interpretatie van de bestaande en gekende volksdansen. Chopin speelt niet alleen de technische mogelijkheden van het moderne klavier ten volle uit, maar zoekt ook graag de dynamische contrasten op. De Mazurka in la klein is misschien wel één van de meest melancholische composities van zijn hand, maar tegelijk spreekt er een grote vastberadenheid en energie uit het werk. 

In de Tweede Hongaarse Rapsodie van Franz Liszt is de vermenging van verschillende emoties en karakters overduidelijk. Een rapsodie is per definitie een grillige compositie waarin verschillende karakters elkaar snel opvolgen. De Hongaarse invloed is het bindmiddel voor deze opwindende compositie. Vanuit een declamatorisch begin ontspint zich een wervelstorm aan melodieën en ritmes. De perfecte afsluiter voor dit labyrintische programma: een wegwijzer die in alle mogelijke richtingen wijst! 

Klaas Coulembier