‘ART TALK WITH EVA LANGRET (UK)’

AFROPOLITAN CONTEMPORARY ART

Eva Langret is directeur Curatoriële zaken bij de Londense galerij Tiwani Contemporary. Voordien was ze curator bij de Delfina Foundation, het Wapping Project en 198 Gallery. Langret organiseert ook geregeld solo- en groepstentoonstellingen als freelance curator. Ze cureerde o.m. volgende tentoonstellingen: KIN at HANGAR Centro de Investigação Artística in Lissabon (2016) en The Zone, Basel Abbas & Ruanne Abou-Rahme, in de New Art Exchange (2011).Ze werkt ook regelmatig mee aan tentoonstellingscatalogussen en kunstenaarsboeken. 
Ze stelt ons voor aan kunstenaars uit Londen en Parijs.

Francisco Vidal, Lissabon (wiens werk wordt tentoongesteld in Terarken 1)
Phoebe Boswell, London (via video)
Katia Kameli, Parijs
Michèle Magema, Parijs
Julien Creuzet, Parijs
 

Francisco Vidal

In het werk van Francisco Vidal staat de postkoloniale mens centraal. Vidal werd in Portugal geboren, zijn ouders kwamen uit Kaapverdië en Angola. Hij ziet zichzelf als een Afrikaan en tegelijk als een product van de diaspora en de culturele vermenging. Vidal verkent thema’s zoals gemengde afkomst, verdeeldheid en mobiliteit. Hij maakt tekeningen, sculpturen en installaties en in zijn visuele lexicon zijn tal van invloeden herkenbaar: van kubisme over kalligrafie tot graffiti. Hij woont tegenwoordig in Londen en wordt vertegenwoordigd door Tiwani Contemporary.

Phoebe Boswell

‘Ik heb het altijd moeilijk gevonden om “thuis” te definiëren.’ Phoebe Boswell (° 1982, Kenia) woont en werkt momenteel in Londen. Ze werd geboren in Nairobi als dochter van een Kikuyu-moeder en een Britse vader van Keniaanse afkomst. Ze groeide op als expatriate in het Midden-Oosten en verhuisde dan naar Londen. Haar voorgeschiedenis en identiteit zijn geworteld in kortstondige ankerpunten en migratiegolven. Haar traject houdt altijd verband met een persoonlijke zoektocht naar ‘thuis’, waarbij ze klassieke tekenkunst en digitale technologie combineert in tekeningen, animatie en installaties waarmee ze wereldomvattende, gefragmenteerde verhalen vertelt.  Boswell studeerde schilderkunst aan de Slade School of Art en 2D-animatie aan Central St Martins in Londen. Ze stelde al tentoon bij Carroll/Fletcher, Kristin Hjellegjerde, de Royal Academy, de Mall Galleries en Bonhams. In 2012 werd ze genomineerd voor een animatiefilmstudiebeurs van de Art Foundation en ze was de eerste die het Sky Academy Arts Scholarship ontving. In 2015 was ze artist-in-residence van de Florence Trust en nam ze deel aan de internationale biënnale voor hedendaagse kunst in Göteborg.

Katia Kameli

Kameli (° 1973, Frankrijk) is een Frans-Algerijnse kunstenaar. Met video, fotografie, installaties en tekeningen doet ze onderzoek naar interculturele ruimten, overlappende identiteiten en hoe die tot stand komen. Na haar studie bij Michelangelo Pistoletto aan de Akademie der bildenden Künste Wien studeerde ze in 2000 af aan de École Nationale Supérieure d'Art in Bourges. In 2003 volgde ze een bijkomende opleiding nieuwe media aan de École Supérieure des Beaux-Arts in Marseille. Tot haar recente solotentoonstellingen behoren: What Language Do You Speak Stranger?, Mosaic Rooms, Londen (2016); Futur, Artconnexion, Rijsel (2016); Taymour Grahne Gallery, New York (2014); 7 Acts of Love in 7 Days of Boredom, Transpalette, Bourges (2012); en Duty Free, Videochroniques, Marseille (2012). Ze nam ook deel aan een reeks groepstentoonstellingen: Cher(e)s ami(e)s, Centre Pompidou, Parijs (2016); Made in Algeria, MuCEM, Marseille (2016); Entry Prohibited to Foreigners, Havre Magasinet, Boden, Zweden (2015); WHERE WE’RE AT!, BOZAR, Brussel (2014); Biënnale van Lubumbashi, Congo (2013); Pour un monde durable, Fundação Calouste Gulbenkian, Portugal (2013); Le Pont, Musée de Marseille (2013); Dak'art, Biënnale van Dakar (2012); Higher Atlas, Biënnale van Marrakesh, Marokko (2012); en de fotografiebiënnale Rencontres de Bamako, Mali (2011).

Michèle Magema

Magema is een Congolees-Franse video-, performance- en fotokunstenaar. Ze werd in 1977 geboren in Kinshasa (Democratische Republiek Congo). In 1984 verhuisde ze naar Parijs, waar ze nu verblijft. In 2002 studeerde ze af aan de Ecole Nationale Supérieure d’Arts de Cergy. Ze is artist-in-residence in de Cité Internationale des Arts en ze nam ook deel aan Africa Remix, de biënnale van Dakar (onder curator Simon Njami) en SUD (Salon Urbain de Douala). Haar werk was te zien tijdens de tentoonstelling Global Feminisms in het Brooklyn Museum, in het Hirshhorn Museum en in Sculpture Garden. Een van haar bekendste werken is Oyé Oyé (2004), een video-installatie met twee kanalen: links is een vrouw (Magema) te zien die ter plaatse trappelt, rechts historische beelden van de Zaïrese president Mobutu Sese Seko die toeziet op parades waaruit de trots van de Congolese cultuur moet blijken. Een centraal aandachtspunt in haar werk is de permanente wisselwerking tussen de geschiedenis, individuele verhalen en collectieve herinneringen.

Julien Creuzet

Creuzet is geboren in 1986 en woont en werkt in Parijs. Hij studeerde aan de kunstacademie in Caen en volgde bijkomende opleidingen in Lyon en aan Le Fresnoy in Tourcoing. Hij wordt vertegenwoordigd door galerie Doyang Lee in Parijs. Recent had hij solotentoonstellingen aan de Ecole Nationale Supérieure d’Art et de Design in Nancy (2016), in het FRAC Basse-Normandie in Caen (2015), en in het Centre d’Art Contemporain in Juvisy-sur-Orge en de Fondazione Sandretto Re Rebaudengo in Turijn (2012).