1. Het alledaagse: The Conversation, Zandile Tshabalala
De jonge Zuid-Afrikaanse kunstenaar Zandile Tshabalala verkent eenzaamheid in een werk getiteld The Conversation [De conversatie] (2020), waarop een vrouw is afgebeeld die buiten blootvoets in een witte tuinstoel tussen het groen ligt. Terwijl Pemba een van de oudere kunstenaars in de tentoonstelling is, is Tshabalala de jongste artiest in When We See Us. Ze daagt de perifere rol van zwarte vrouwen in de westerse kunstgeschiedenis uit door hen te schilderen op een manier die hen waardigheid en macht verlenen.
Sungi Mlengeya, Constant III, 2019, Courtesy of the Ditau Collection © Courtesy of Afriart Gallery
Sungi Mlengeya, Constant III, 2019, Courtesy of the Ditau Collection © Courtesy of Afriart Gallery
2. Rust: Constant III, Sungi Mlengeya
Sommige van de figuren houden elkaar vast om hun vriendschapsband te tonen, zoals in het schilderij Constant III (2019) van de Tanzaniaanse kunstenaar Sungi Mlengeya, waarop twee vrouwen zijn afgebeeld die elkaar omhelzen. De kunstenaar maakt gebruik van minimalistische vormen en negatieve ruimte om portretten van zwartheid en vrouwelijkheid te creëren, met donkere figuren in tinten van zwart en bruin tegen witte achtergronden. Haar schilderijen tonen vaak sterke zelfverzekerde vrouwen.
3. Triomf en emancipatie: Obama Revolution, Chéri Chérin
Het grote schilderij Obama Revolution [Obama Revolutie] (2009) reflecteert over de verkiezing van de eerste zwarte president van de VS, zinderend geïllustreerd door de Congolese kunstenaar Chéri Chérin. De voormalige president en de First Lady van de VS, Barack en Michelle Obama, staan in het midden van het schilderij, glimlachen en houden trots een sleutel van het Witte Huis en het Obamacare-logo vast. Om de Obama's heen bevinden zich vele andere invloedrijke figuren uit de geschiedenis, zoals Nelson Mandela en Frederick Douglass. In dit allegorische schilderij brengt de kunstenaar hulde aan degenen die voor de Obama's kwamen en viert hij het zwarte politieke leiderschap.
Dominic Chambers, Blue Park Lovers, 2020. Jorge M. Pérez Collection, Miami © Courtesy of the artist and Luce Gallery
Dominic Chambers, Blue Park Lovers, 2020. Jorge M. Pérez Collection, Miami © Courtesy of the artist and Luce Gallery
4. Sensualiteit: Blue Park Lovers, Dominic Chambers
Het schilderij Blue Park Lovers [Geliefden in het blauwe park] (2020) van de Amerikaanse kunstenaar Dominic Chambers suggereert dat een romantische picknick in een sereen blauw park sensueel kan zijn. In dit werk uit 2020 toont hij een koppel dat op de grond rust en naar elkaar kijkt. Chambers' schilderijen met verzadigde kleuren refereren aan literatuur, mythologieën, magisch realisme en Afro-Amerikaanse geschiedenis, en verbeelden creatieve, contemplatieve scenario's die ingaan tegen negatieve stereotypen over het zwarte bestaan.
![Emma Pap’, Untitled [Corbillard des pauvres], 1987. © Iwalewahaus, University of Bayreuth](https://www.bozar.be/sites/default/files/styles/image_gallery_mobile/public/media/images/Schermafbeelding%202025-05-06%20163336.png?itok=ZZkrUAWc)
Emma Pap’, Untitled [Corbillard des pauvres], 1987. © Iwalewahaus, University of Bayreuth
Emma Pap’, Untitled [Corbillard des pauvres], 1987. © Iwalewahaus, University of Bayreuth
5. Spiritualiteit: Untitled [Corbillard des Pauvres], Emma Pap’
In het schilderij Untitled (Corbillard des pauvres) [Zonder titel (Lijkwagen van de armen)] (1987) van Emma Pap' op de achterkant van de centrale boemerangmuur, zien we een gemeenschap die in groten getale is opgedaagd voor een begrafenisdienst. In het midden van al deze activiteit staat een man in witte en rode christelijke kleding. Zijn armen opgeheven. Hij waakt over een overledene die op een paarse mat is gelegd. Emma Pap' werd geboren in de Democratische Republiek Congo in 1960. Hij leefde meerde jaren in Bujumbura (Burundi) waar hij experimenteerde met Duitse religieuze schilderkunst en bekend werd om zijn surrealisme. Hij genoot internationaal succes en kon zich dankzij mecenaat fulltime op zijn praktijk richten. Hij verhuisde naar Kinshasa, waar hij de eerste prijs won op een tentoonstelling van het Centre Culturel français; zijn werk bracht hem echter ook korte tijd in de gevangenis wegens belediging. Hij stierf helaas jong op 36-jarige leeftijd.
Jacob Lawrence, The Card Game, 1953. Courtesy of SCAD Museum of Art; gift of Dr. Walter O. Evans and Mrs. Linda J. Evans © The Jacob and Gwendolyn Knight Lawrence Foundation, Seattle/Artists Rights Society (ARS), Sabam 2025
Jacob Lawrence, The Card Game, 1953. Courtesy of SCAD Museum of Art; gift of Dr. Walter O. Evans and Mrs. Linda J. Evans © The Jacob and Gwendolyn Knight Lawrence Foundation, Seattle/Artists Rights Society (ARS), Sabam 2025
6. Vreugde en feest: The Card Game, Jacob Lawrence
Jacob Lawrence schildert plezier en spel in The Card Game [Het kaartspel] (1953), een tafereel met vier elegante mensen die rond een rode tafel zitten te genieten van een kaartspel. Hij was een veelgeprezen schilder die de Afro-Amerikaanse geschiedenis en hedendaagse cultuur in beeld bracht. Toen hij in de jaren 1920 in New York City aankwam, werd hij opgevoed en opgeleid tijdens de Harlem Renaissance, een intellectuele en culturele opleving van de Afro-Amerikaanse kunst tijdens de jaren 1920 en 1930 in Harlem, New York City. Zijn werken portretteren de essentie van Harlem met levendige kleuren en geometrische vormen.
