De Amerikaanse componist Philip Glass (1937) behoeft weinig introductie. Samen met Steve Reich en Terry Riley geldt hij als één van de pioniers van de Amerikaanse minimal music. Zijn werklijst is indrukwekkend en divers. Hij componeerde radicale werken voor de concertzaal en bezwerende repetitieve muziek voor piano, maar vond ook de weg naar de opera (met als bekendste het vijf uur durende Einstein on the Beach) en heeft zelfs heel wat soundtracks voor (commerciële) films op zijn naam staan.

Philip Glass is al decennialang een icoon van de Amerikaanse muziek, en toch componeerde hij nu voor het eerst een werk op maat van het Chicago Symphony Orchestra. De titel van het werk, The Triumph of the Octagon, verwijst naar het unieke grondplan van Castel del Monte, een 13de-eeuws gebouw in de Italiaanse regio Puglia. Dit fort werd gebouwd door niemand minder dan de toenmalige keizer van het Heilig-Roomse rijk, Frederik II. De keuze voor deze inspiratiebron is ingegeven door de dirigent van het Chicago Symphony Orchestra. Riccardo Muti ging als kind immers op reis naar Puglia en hij herinnert zich hoe hij op een ochtend de gordijnen opende en uitkeek op dit merkwaardige gebouw. In het kantoor van Muti bij het orkest hing altijd een foto van dit gebouw, als herinnering aan deze bijzondere plek. De achthoekige structuur van het gebouw, met op elke hoek een achthoekige toren, is natuurlijk gesneden brood voor een componist als Philip Glass. Vanuit dit architecturaal gegeven maakte hij een nieuw werk voor het orkest dat in 2022 nog zijn Elfde symfonie uitvoerde.

Philip Glass over zijn nieuw werk: "Het mysterie van deze oude plek en de uniciteit van de geometrische verhoudingen, in het bijzonder de acht achthoekige torens, was een interessante katalysator. Hoewel ik muziek heb geschreven over mensen, plaatsen, gebeurtenissen en culturen, kan ik me niet herinneren ooit een stuk over een gebouw te hebben gecomponeerd. Wat duidelijk werd, was dat ik niet per se een stuk schreef over Castel del Monte, maar eerder over iemands verbeelding als we zo'n plek in ogenschouw nemen. Ik draag dit werk op aan Maestro Muti, ter ere van zijn vele successen als dirigent van het CSO en zijn belangrijke bijdragen aan de muziekwereld."