Remember to turn down the brightness and mute your phone.

Terug naar het evenement

Bozar

Belgian National Orchestra

Belgian National Orchestra, Poga & Malofeev

14 Dec.'25
- 15:00

Henry Le Boeufzaal

Sergei Prokofiev (1891- 1953)

Pianoconcerto nr. 2 in g, op. 16 (1913)

I. Andantino
II. Scherzo: Vivace
III. Moderato
IV. Finale: Allegro tempestoso

Pauze

Sergei Rachmaninov (1873-1943)

Symfonie nr. 3 in a, op. 44 (1936)

I. Lento; Allegro moderato
II. Adagio ma non troppo
III. Allegro

Einde voorzien om 16:45

Twee ‘Russische’ temperamenten: Prokofiev en Rachmaninov

Historische periodes zijn vaak een indicatie voor de stijl van kunstenaars en artistieke stromingen. Dat is in de muziekgeschiedenis niet anders: zo associëren we de negentiende eeuw zonder reserves met de ‘romantiek’ in de muziek. Dat is niet per se fout – maar in de twintigste eeuw gaat die gelijkschakeling tussen periode en stijl niet meer op. Stijlen volgen elkaar in sneltempo op, doorkruisen en overlappen elkaar.

Het programma van deze avond is daar een uitstekend voorbeeld van: de muziek van Prokofievs Tweede Pianoconcerto is maar liefst 25 jaar ouder dan de Derde symfonie van Rachmaninov, maar klinkt stukken progressiever. Rachmaninov was dan ook ‘achter op zijn tijd’ in de zin dat hij een romantisch idioom bleef hanteren – zij het met moderne toetsen. Wat ze wel met elkaar gemeen hebben: een ontstuimig, heftig maar gevoelig en misschien wel typisch ‘Russisch’ temperament (al was Prokofiev in onze tijd een Oekraïener geweest).

Sergei Sergeyevich Prokofiev werd in 1891 geboren in Sontsovka, in wat vandaag Oekraïne is. Hij was een wonderkind en begon al zeer jong te componeren. Als jonge componist streefde hij absolute vernieuwing na en zocht hij een positie binnen de internationale avant-garde. Dat zette Prokofiev er in 1918 toe aan om naar de Verenigde Staten te emigreren, waar hij faam verwierf als componist en pianist. In 1923 vestigde hij zich in Parijs. Maar in de VS stuitte Prokofiev op Rachmaninov als concurrent, in Europa op Stravinsky. Dat deed hem overwegen om toch naar Rusland terug te keren. De Sovjetoverheid speelde in op zijn verlangen en heimwee door hem talrijke gunsten en voordelen toe te kennen. In 1936 zette Prokofiev de stap en viel daarbij “als een kip in de soep”, met de beroemde woorden van Dmitri Shostakovich. Shostakovich zou gelijk krijgen: in de Sovjetunie werd Prokofiev aanvankelijk verwend met gunsten als een mooie woonst en een privéchauffeur. Hij mocht zijn paspoort behouden, waardoor buitenlandse reizen mogelijk bleven – tot op de dag dat hij het voor een administratieve formaliteit moest inreiken en het nooit meer terug zou zien. Hij overleed in 1953, op dezelfde dag als Jozef Stalin.

Prokofiev schreef zijn Tweede Pianoconcerto in 1911 en 1912 en was zelf solist tijdens de première op 23 augustus 1913 in Pavlovsk. Prokofiev droeg het concerto op aan Max Schmidthof, een studievriend van het conservatorium in Sint-Petersburg die in 1913 een afscheidsbrief aan Prokofiev had nagelaten en vervolgens zelfmoord had gepleegd. Bij de première van het werk waren de reacties van het publiek en van de muziekcritici niet mals: er werd gesist en geroepen, mensen verlieten de zaal. Zijn muziek kreeg etiketten als ‘futuristisch’ en zelfs ‘kubistisch’, “alsof de componist gewoon zijn inktpot op het muziekpapier had uitgegoten”. In 1914 werd Prokofiev als jonge componist van 23 jaar ‘ontdekt’ door Sergei Diaghilev, de beroemde impresario van de Ballets russes. Diens eerste voorstel voor een samenwerking was een pantomime op de muziek van het Tweede Pianoconcerto – een idee dat nooit werd gerealiseerd.

Nadat het manuscript van het concerto tijdens de Revolutie van 1917 in een brand verloren ging, zag Prokofiev zich in 1923 genoodzaakt om op basis van overgebleven schetsen het volledige werk te reconstrueren. In 1921 had hij zijn Derde Pianoconcerto geschreven. Het gereconstrueerde Tweede was volgens de componist zo sterk gewijzigd ten opzichte van de originele versie dat het eigenlijk zijn ‘vierde’ pianoconcerto had moeten heten. De première van het gereconstrueerde concerto vond plaats op 5 mei 1924 in Parijs, opnieuw met Prokofiev als solist, de dirigent was Sergei Koussevitzky.

Technisch is het werk voor de pianist bijzonder veeleisend. De melodische kern van de pianopartij bevindt zich vaak in het middenregister, met atletisch passagewerk in de hoge en lage registers. Het scherzo is een perpetuum mobile, waarbij de pianopartij van begin tot eind een onophoudelijke stroom van zestiende noten speelt. Het derde deel is gebouwd op een ostinato in de lage instrumenten. De beide hoekdelen hebben een lange en virtuoze solocadenza.

Net als Prokofiev is Rachmaninov bekend om zijn pianoconcerti. Zijn symfonieën bleven lange tijd in de schaduw staan; nochtans componeerde hij tussen 1895 en 1936 drie bijzonder interessante symfonieën.

Rachmaninovs Derde Symfonie in a ontstond in Zwitserland, in de gloednieuwe villa Senar die het echtpaar Rachmaninov had laten bouwen aan de oevers van het meer van Luzern. Rachmaninov schreef de symfonie tussen juni 1935 en juni 1936. Bijna drie decennia scheiden deze symfonie van haar voorganger: de Tweede dateert uit 1908. Dat de symfonie een jaar werk vergde heeft met Rachmaninovs planning te maken: net als Mahler componeerde hij tijdens de zomervakanties; tussen de zomers in leefde hij als concertpianist en was er niet voldoende tijd en concentratie voor het componeren. Zodoende ontstonden de eerste beide delen van de Derde Symfonie in 1935, het derde deel in 1936.

In tegenstelling tot de traditionele, negentiende-eeuwse symfonie bestaat het werk dus uit slechts drie delen in plaats van vier; Het middendeel fungeert tegelijkertijd als langzaam deel gecombineerd met een scherzo; het scherzo hanteert een ‘neoklassieke’ stijl.

Op 6 november 1936 werd het werk voor het eerst uitgevoerd door het Philadelphia Orchestra onder leiding van Leopold Stokowski. Rachmaninov was net op tijd in de VS aangekomen om de laatste repetities bij te wonen. In 1939 dirigeerde Rachmaninov zelf het Philadelphia Orchestra in de eerste opname van het werk. Publiek en critici waren aanvankelijk niet enthousiast, al bleef Rachmaninov ervan overtuigd dat hij een van zijn betere werken had geschreven. De tijd zou hem gelijk geven.

Pieter Mannaerts

Sinds september 2021 is Andris Poga chef-dirigent van het Stavanger Symfonieorkest. Tussen 2013 en 2021 was hij muzikaal directeur van het Lets Nationaal Symfonieorkest, waarmee hij vandaag nog nauw verbonden blijft als artistiek adviseur. Poga studeerde orkestdirectie aan de Jāzeps Vītols Muziekacademie in Letland, vervolmaakte zich bij Uros Lajovic aan de Universität für Musik und darstellende Kunst in Wenen en volgde daarnaast filosofiestudies aan de Universiteit van Letland. In 2007 ontving hij de Latvian Great Music Award, wat leidde tot intensieve samenwerkingen met de belangrijkste orkesten van zijn land en met de Letse Nationale Opera.

Zijn internationale doorbraak kwam in 2010, toen hij de eerste prijs behaalde op de Evgeny Svetlanov Conducting Competition. Kort daarna werd hij assistent van Paavo Järvi bij het Orchestre de Paris (2011–2014) en van het Boston Symphony Orchestra (2013–2014). In 2013 en 2014 verving hij op het laatste moment grootheden als Georges Prêtre, Mikko Franck, Lorin Maazel en Valery Gergiev bij toporkesten in Parijs en München, waarna hij telkens opnieuw werd uitgenodigd.

Vandaag dirigeert Poga regelmatig toonaangevende orkesten zoals de filharmonische orkesten van Radio France, Keulen (WDR), Tokyo (NHK), Dresden, Hongkong, Liverpool, Oslo, Monte-Carlo en Sint-Petersburg, evenals de symfonieorkesten van Berlijn, Wenen, Hamburg, Dallas, Sydney, Shanghai en Luzern. Hij werkte samen met solisten van internationale allure, waaronder Frank Peter Zimmermann, Baiba Skride, Evgeny Kissin, Vadim Repin, Truls Mørk en Alexandre Kantorow.

In het seizoen 2025/2026 dirigeert hij naast zijn vaste engagements in Stavanger en Riga opnieuw het WDR Symfonieorkest tijdens een tournee door Zuid-Korea, en staat hij op het podium met onder meer het NDR Elbphilharmonie Orkest, de NHK van Tokyo, het Royal Liverpool Philharmonic, het Mozarteumorchester Salzburg en het Bergen Philharmonic. Hij maakt bovendien zijn debuut bij het Rotterdams Philharmonisch Orkest, het Belgian National Orchestra en het Praagse Radiosymfonieorkest.

Alexander Malofeev studeerde aan twee van de meest legendarische Russische muziekinstellingen: het Gnessin College en het Tchaikovsky Conservatorium in Moskou. In 2014, pas dertien jaar oud, won hij de Internationale Tsjaikovski-wedstrijd voor jonge musici. De pers kroonde hem meteen tot een “jong wonderkind” (Corriere della Sera), en sindsdien behoort hij tot de opvallendste pianotalenten van zijn generatie.

Sinds zijn doorbraak treedt hij op met toonaangevende orkesten zoals de Philadelphia Orchestra, Boston Symphony, Los Angeles Philharmonic, Orchestra dell’Accademia Nazionale di Santa Cecilia, de Filarmonica della Scala, het Lucerne Festival Orchestra, het Orchestre de la Suisse Romande, het hr-Sinfonieorchester Frankfurt, de BBC Symphony en het Royal Philharmonic Orchestra London. Hij werkt vaak samen met topdirigenten als Riccardo Chailly, Myung-Whun Chung, Susanna Mälkki, Yannick Nézet-Séguin, Alain Altinoglu, Lionel Bringuier, Hannu Lintu, Vasily Petrenko, Andris Poga, Fabio Luisi en Kazuki Yamada.

Hij is te gast in grote zalen wereldwijd, waaronder het Musikverein in Wenen, het Concertgebouw in Amsterdam, Teatro alla Scala in Milaan, de Philharmonie de Paris, Alte Oper Frankfurt, Tokyo Bunka Kaikan, Shanghai Oriental Art Centre en het National Centre for the Performing Arts in Peking. Daarnaast speelt hij op internationale festivals zoals La Roque d’Anthéron, La Folle Journée, het Rheingau Musik Festival, Verbier en Tanglewood.

In het seizoen 2025/26 speelt hij onder meer met het Nederlands Filharmonisch Orkest, het London Philharmonic Orchestra o.l.v. Karina Canellakis, het Wiener Symphoniker en Petr Popelka, en gaat hij op tournee met violiste María Dueñas. In juni 2025 was hij een van de zes pianisten die op uitnodiging van paus Leo XIV deelnamen aan het ‘Harmonies of Hope’-concert in het Vaticaan.

Malofeev is exclusief artiest bij Sony Classical. Zijn eerste album voor het label verschijnt begin 2026. Hij werd geboren in Moskou in 2001 en woont momenteel in Berlijn.

Het Belgian National Orchestra, dat werd opgericht in 1936, is de geprivilegieerde partner van Bozar. Het orkest staat sinds september 2022 onder leiding van chef-dirigent Antony Hermus, met Roberto González-Monjas als gastdirigent en Michael Schønwandt als geassocieerd dirigent. Het Belgian National Orchestra treedt op met solisten van wereldformaat als Hilary Hahn, Christian Tetzlaff, Thomas Hampson, Aleksandra Kurzak, Leif Ove Andsnes, Víkingur Ólafsson, Sergey Khachatryan en Truls Mørk. Verder investeert het Belgian National Orchestra in de toekomstige generatie luisteraars en deinst het niet terug voor vernieuwende projecten, zoals met pop-rock-artiesten Ozark Henry en Stromae, en recent met Zaho de Sagazan en de Brusselse rapper Scylla. Het Belgian National Orchestra wordt ondersteund door de spelers van de Nationale Loterij en de Tax Shelter van de Belgische Federale Overheid via Casa Kafka Pictures.

Konzertmeister

Misako Akama

Eerste violen

Mari Hagiwari

Isabelle Chardon

Sarah Guiguet

Maria-Elena Boila

Nicolas De Harven

Annija Endija Kolerta

Françoise Gilliquet

Luis Greiner

Philip Handschoewerker

Akika Hayakawa

Keika Kawashima

Timur Kolesnikov

Ariane Plumerel

Isabelle Rowland

Serge Stons

Tweede violen

Filip Suys

Marie-Danielle Turner

Nathalie Lefin

Mickael Bonnay

Paula Carmona Caminos

Sophie Demoulin

Isabelle Deschamps

Pierre Hanquin

Anouk Lapaire

Oscar Lerma Barrero

Sarah Orero

Ekaterina Philippovich

Jacqueline Preys

Ana Spanu

Altviolen

Monika Mlynarzec

Mihoko Kusama

Dimitri Ryabinin

José Azevedo

Frederik Camacho

Abraham Constantino Nogueras

Sophie Destivelle

Mohammad Hassan Dehlari (Orchestra Academy)

Jorge Ramos

Marinela Serban

Silvia Tentori Montalto

Edouard Thise

Cello’s

Dmitry Silvian

Maria-Christina Muylle

Célia Brunet

Lesya Demkovych

Elisabeth Lefèbvre

Philippe Lefin

Duarte Matos

Lucia Otero

Harm Van Rheeden

Taras Zanchak

Contrabassen

Ludo Joly

Miguel Meulders

Svetoslav Dimitriev

Serghei Gorlenko

Dan Ishimoto

Julien Olive

Isa Opstaele (Orchestra Academy)

Gergana Terziyska

Fluiten

Denis-Pierre Gustin

Laurence Dubar

Lucie Dubuisson

Hobo’s

Dimitri Baeteman

Bram Nolf

Juan De Bel (Orchestra Academy)

Klarinetten

Julien Bénéteau

Lena La Mela

Giulio Piazzoli

Fagotten

Bert Helsen

Filip Neyens

Pieter Opsteyn

Hoorns

Anthony Devriendt

Bart Cypers

Joannes Van Duffel

Bernard Wasnaire

Trompetten

Leo Wouters

Andreu Vidal Siquier

Ward Opsteyn

Trombones

Guido Liveyns

Bruno De Busschere

Pierre Duclos

Tuba

Niels Lukessen

Pauken

Nico Schoeters

Slagwerk

Katia Godart

Koen Maes

Karel Opsteyn

Sander Vanderkloot

Koen Wilmaers

Harp

Annie Lavoisier

Piano

Laurence Cornez

20 & 21.12.2025 | 18:00

Winter Concert

The Walkabout Orchestra: Postcards from around the world

SUN 11.01.2026 | 11:00 & 15:00

New Year’s Concert 2026

THU 15.01.2026 | 20:00

Percussive Masterpieces

Beats & Pieces Festival

6 & 8.02.2026

Bartók Festival

Bozar

Bozar Maecenas

Patrick Derom Gallery • Monsieur et Madame Bertrand Ferrier • Baron en Barones Marnix Galle-Sioen • Baron Xavier Hufkens • Monsieur et Madame Laurent Legein • Madame Heike Müller • Monsieur et Madame Dominique Peninon • Monsieur et Madame Antoine Winckler • Monsieur et Madame Bernard Woronoff • Chevalier Godefroid de Wouters d'Oplinter

Bozar Honorary Patrons

Comte Etienne Davignon • Madame Léo Goldschmidt

Bozar Patrons

Monsieur et Madame Charles Adriaenssen • Madame Marie-Louise Angenent • Comtesse Laurence d'Aramon • Monsieur Jean-François Bellis • Baron et Baronne Berghmans • De heer Stefaan Bettens • Monsieur Philippe Bioul • Mevrouw Roger Blanpain-Bruggeman • Madame Laurette Blondeel • Comte et Comtesse Boël • Monsieur et Madame Thierry Bouckaert • Monsieur Thierry Boutemy • Madame Anny Cailloux • Madame Valérie Cardon de Lichtbuer • Madame Catherine Carniaux • Monsieur Jim Cloos et Madame Véronique Arnault • Mevrouw Chris Cooleman • Monsieur et Madame Denis Dalibot • Madame Bernard Darty • Monsieur Jimmy Davignon • De heer en mevrouw Philippe De Baere • Prince et Princesse de Chimay • De heer Frederic Depoortere en mevrouw Ingrid Rossi • Madame Louise Descamps • Madame Hélène Deslauriers • Monsieur Amand-Benoit D'Hondt • De heer Bernard Dubois • Mevrouw Sylvie Dubois • Madame Claudine Duvivier • Madame Dominique Eickhoff • Baron et Baronne William Frère • De heer Frederick Gordts • Baron et Baronne Pierre Gurdjian • De heer en mevrouw Philippe Haspeslagh - Van den Poel • Madame Susanne Hinrichs et Monsieur Peter Klein • Monsieur Jean-Pierre Hoa • Madame Bonno H. Hylkema • Madame Fernand Jacquet • Baron Edouard Janssen • Madame Elisabeth Jongen • Monsieur et Madame Jean-Louis Joris • Monsieur et Madame Adnan Kandiyoti • Monsieur Sander Kashiva • Monsieur Sam Kestens • Monsieur et Madame Klaus Körner • Madame Marleen Lammerant • Monsieur Pierre Lebeau • Monsieur et Madame François Legein • Monsieur et Madame Charles-Henri Lehideux • Monsieur et Madame le Hodey • Madame Gérald Leprince Jungbluth • Monsieur Xavier Letizia • Monsieur Bruno van Lierde • Madame Florence Lippens • Monsieur et Madame Clive Llewellyn • Monsieur et Madame Thierry Lorang • Madame Denise Louterman • Madame Olga Machiels-Osterrieth • De heer Peter Maenhout • De heer en mevrouw Frederic Martens • Monsieur Yves-Loïc Martin • Monsieur et Madame Dominique Mathieu-Defforey • De heer en mevrouw Frank Monstrey (urbion) • Madame Philippine de Montalembert • Madame Nelson • Monsieur Laurent Pampfer • Dr. Bram Peeters et Monsieur Lucas Van Molle • Madame Christine Perpette • Philippson • Monsieur Gérard Philippson • Comte et Comtesse Antoine de Pracomtal • Monsieur Bernard Respaut • Madame Fabienne Richard • Madame Elisabetta Righini et Monsieur Craig Finch • Monsieur et Madame Michael Rosenthal • Monsieur et Madame Frédéric Samama • Monsieur et Madame Philippe Schöller • Monsieur et Madame Hans C. Schwab • Monsieur et Madame Tommaso Setari • Monsieur et Madame Olivier Solanet • Monsieur Eric Speeckaert • Monsieur Jean-Charles Speeckaert • Vicomte Philippe de Spoelberch et Madame Daphné Lippitt • Madame Anne-Véronique Stainier • Monsieur Didier Staquet et Madame Lidia Zabinski • De heer Karl Stas • Monsieur et Madame Philippe Stoclet • Monsieur Nikolaus Tacke et Madame Astrid Cuylits • De heer en mevrouw Coen Teulings • Monsieur et Madame Philippe Tournay • De heer en mevrouw Koen en Anouk Van Balen-Stulens • Monsieur et Madame Xavier Van Campenhout • De heer Marc Vandecandelaere • De heer Alexander Vandenbergen • Mevrouw Barbara Van Der Wee en de heer Paul Lievevrouw • Monsieur Michel Van Huffel • De heer Koen Van Loo • De heer en mevrouw Anton Van Rossum • De heer Johan Van Wassenhove • Monsieur et Madame Michel Wajs-Goldschmidt • Monsieur et Madame Albert Wastiaux • Monsieur Luc Willame • Madame Danuta Zedzian • Monsieur et Madame Jacques Zucker

Bozar Circle

Monsieur et Madame Paul De Groote • Mevrouw Greet Puttaert • De heer Stefaan Sonck Thiebaut • De heer en mevrouw Remi en Evelyne Van Den Broeck

Bozar Young Circle

Monsieur Axel Böhlke et Madame Clara Huizink • Monsieur Rodolphe Dulait • Madame Ana Fota • De heer Koen Muyle • De heer Sander Muyle • Madame Valeria Onofrj • Sir Gabriel Smit Pergolizzi • Monsieur Guillaume van Doorslaer et Madame Emily Defreyne

En onze Leden die anoniem wensen te blijven