Waarom heb je voor hoorn gekozen?
Toen ik zes was, begon ik cello te spelen en op diezelfde leeftijd stelde men vast dat ik een longaandoening had, ik had bronchiëctasieën. Mijn ouders, en ook de artsen, dachten dat het een goed idee was om me een koperinstrument te laten bespelen, om mijn longen te trainen.
Was je als kind anders dan de andere kinderen?
Ik denk het niet. Ik hield van sport, vooral voetbal en tennis, en zeker in het begin waren muziek, en daarvoor oefenen, niet mijn grote liefde, maar dat is veranderd. Op een bepaald ogenblik heb ik heel bewust een aantal dingen in mijn leven veranderd en me volledig op muziek toegelegd.
Kun je het programma kort voorstellen?
Mijn programma in Bozar benadert de romantische hoorn door een caleidoscoop. We beginnen met Jörg Widmann zijn Air for solo horn, een boeiend werk dat de virtuoze grenzen van de hoorn aftast en tegelijk oog heeft voor het meest noodzakelijke aspect van het instrument, Air, lucht dus. Het programma eindigt met de hoornsonate in Eb van York Bowen, een componist die de bijnaam de ‘Engelse Rachmaninov’ had omdat hij ook zo graag weelderige harmonieën gebruikte. Daarom leek het me logisch hem met de Russische grootmeester te verenigen en ik denk dat het arrangement van het trage deel van zijn Cellosonate in g uitstekend werkt voor hoorn. Ook de compositie van Roxanna Panufnik is erg romantisch, de drie sonnetten zijn bewerkingen van drie liederen die de componiste zelf heeft geschreven en die het expressieve, zangerige karakter van de hoorn tot zijn recht laten komen.
Hoe voelt het om als Rising Star te zijn uitverkozen?
Het is een enorme eer dat het Barbican Centre mij heeft uitverkozen als ECHO Rising Star. Het is een heel bijzondere concertreeks en ik voel me echt vereerd dat ik in al die fantastische concertzalen mijn instrument mag voorstellen. Zonder ECHO was het ook niet mogelijk geweest Mark Simpson een stuk te laten schrijven, en ik weet zeker dat in de volgende decennia zijn compositie een heel belangrijk werk zal zijn in het repertoire voor hoorn.
Wat is jouw guilty pleasure?
Ik ben dol op eten! Een van de meest interessante aspecten van reizen is ontdekken (bij voorkeur via tips van locals) waar je het lekkerst kan eten. Het is altijd fijn om na een concert met collega’s en vrienden van een maaltijd te genieten.
Wat is je grootste droom? (al dan niet op muzikaal vlak)
Mijn grootste droom (op muzikaal vlak) is om van de hoorn een echt solo-instrument te maken, zodat hij regelmatig te zien en te horen is in zalen zoals die van de concertreeks ECHO Rising Stars. Ik ben natuurlijk bevooroordeeld, maar ik hoop dat het publiek ooit net zo dol op hoorn zal zijn als ik.