Isata Kanneh-Mason

Gepubliceerd op - Luc Vermeulen

Een supertalent aan het klavier

Ontmoeting met Isata Kanneh-Mason

Isata Kanneh-Mason werd in 2013 opgemerkt door Sir Elton John en Town Hall & Symphony Hall uit Birmingham kozen haar als hun kandidaat voor de ECHO Rising Star 2021-2022. Ontdek haar ongelofelijke talent tijdens haar doortocht in Brussel in het kader van de concertreeks Bozar Next Generation.

Dit artikel kadert in

Bozar Next Generation: 25 jaar

Waarom heb je voor piano gekozen?

Toen ik 5 was, gingen we met het gezin op vakantie naar onze grootouders in de Caraïben. Ik deed er niets liever dan op hun piano trommelen. Ik vond de klank fantastisch. Toen ik 6 was, mocht ik van mijn moeder pianoles volgen. Het ging eigenlijk allemaal vanzelf.

 

Je bent de oudste van 7 broers en zussen. Je broer Sheku is cellist en ook hij is een getalenteerde muzikant. Hoe vindt iedereen, op muzikaal vlak, zijn plekje binnen jullie gezin?

We hebben allemaal eerst piano geleerd en daarna een strijkinstrument. In mijn geval was de viool mijn tweede instrument. Sheku is tijdens een concert verliefd geworden op de cello, op de vorm en de klankkleur. Daarom heeft hij voor dat instrument gekozen.

Opgroeien in een gezin vol muzikanten, wat doet dat met een artiest?

Als ikzelf zit te oefenen is er altijd wel iemand anders die ook aan het oefenen is. Dat is positief, want daardoor voel ik me gesteund en ben ik altijd goed omringd. Dat inspireert en motiveert me om steeds meer te oefenen en beter te worden. Ik vind het sociale aspect van muziek heel erg belangrijk.

 

De Kanneh-Masons waren de revelatie van de talentenjacht Britain’s Got Talent en daarna is nam je carrière als concertpianiste een hoge vlucht. Hoe verklaar je dat succes?

Ik heb er geen verklaring voor… Eerlijk gezegd sta ik daar ook weinig bij stil. Ik concentreer me elke dag op de muziek, de stukken, mijn studie en mijn ontwikkeling. Ik ben altijd heel blij wanneer ik een concert mag spelen, maar al de rest boeit me niet echt. Als je er te veel belang aan hecht, loop je het gevaar dat je je laat afleiden en de dingen die ertoe doen uit het oog verliest.

 

Kan je ons iets vertellen over de werken die je in Bozar gaat spelen?

Ik vind het een heel mooi programma omdat het zo gevarieerd is. Aan de ene kant heb je stukken die ik vaak gehoord heb, zoals de Ballade van Chopin, aan de andere kant zijn er de minder bekende stukken, zoals die van Sofia Gubaidulina en het nieuwe werk van Eleanor Alberga. Ik wil programma’s brengen waarbij ik het publiek met minder bekende werken kan laten kennismaken.

Je wijdde een album aan Clara Schumann, maar ook in je recital in Bozar staat er werk van vrouwelijke componisten centraal. Vind je dat belangrijk?  

Absoluut. Het is ook fantastisch leuk om te doen. Ik ben dol op de muziek van Clara Schumann en ik zou graag zien dat haar composities ook deel gaan uitmaken van het grote repertoire.

 

Het muziekplatform Deezer koos je als uithangbord voor zijn kanaal met klassieke muziek. Denk je dat je de instellingen een duwtje in de rug kan geven om de diversiteit in de wereld van de klassieke muziek aan te moedigen?

Ik ben blij dat ik daar mijn steentje toe kan bijdragen. Natuurlijk kan ik dat niet in mijn eentje voor elkaar krijgen en ik hoop dat almaar meer mensen daarvoor zullen opkomen. Diversiteit is een enorme rijkdom en absoluut noodzakelijk in de wereld van de klassieke muziek.

 

Welke mensen inspireren je?

De mensen die mij het meeste inspireren zijn de mensen die ik dagelijks om me heen heb, mijn ouders, mijn leraren, maar ook collega’s pianisten. Een pianiste die ik heel erg bewonder is Martha Argerich. Ik ben opgegroeid met haar cd’s. Ik vind haar voicing en haar kleurenpalet ronduit fenomenaal. Ik streef er constant naar om mijn eigen spel in die richting te verbeteren.

Hoe reageerde je op het nieuws dat je als ‘ECHO Rising Star’ was uitgekozen?

Ik was erg verrast en dolblij, want het kwam totaal onverwacht. Deze concerttournee is ook heel boeiend. Ik kijk ernaar uit om al die prachtige zalen te leren kennen.

 

Voor je staat muziek gelijk aan…

… communicatie.

 

Wat is je guilty pleasure?

Ik hou van hardlopen, lezen, samenzijn met mensen… Ik heb geen pleziertjes waar ik me schuldig over voel… Ik kijk heel vaak naar films… Uiteindelijk put ik daar ook inspiratie uit, want films zijn op talloze manieren een afspiegeling van het leven.

 

Wat is je allergrootste droom?

Ik zou een album willen opnemen dat aan Rachmaninov is gewijd. Met een beetje geluk kan die droom over een paar jaar werkelijkheid worden. We zien wel.